Saturday morning breakfast, Sunday morning cleaning (and brunch), Fifth of November & Twelfth Night

Vanochtend ben ik begonnen aan mijn boek voor NaNoWriMo en ik ben al goed op weg! Ik kreeg een cryptisch berichtje van mijn vader om te vragen of ik nog post had ontvangen. Ik had gisteren al een pakketje ontvangen, dus wat kon ik nu hebben ontvangen? Bij de receptie hebben ze een bord waar ze per flat aangeven voor welke appartementen er pakketjes zijn en 7 stond wel op het bord. Het kon toch niet…? Jawel hoor! Nog een pakketje voor mij, dit keer vanaf huis verstuurd! En jongens, wat erin zat, oh joy. Ik leek net een klein kind toen ik het openmaakte. Pepernoten, stroopwafels, chocoladeletters, speculaasbrokken (my favourite!) en de Linda van oktober (eindelijk wat te lezen!). Echt, het ontvangen van pakketjes is één van de beste gevoelens in de wereld, helemaal als je ze totaal niet verwacht. Mijn flatgenoten waarderen dit pakketje nu al zeer, sinds ik ze de chocoladeletters heb gegeven. Zelf kon ik het niet laten om alvast wat pepernoten te verorberen, verslavingsgevaar! ’s Avonds gingen we richting the Old Firehouse voor cider en pizza. Het was de verjaardag van Zoe en Louise, die komen net als Sarah, Aimee en Jamie ook uit Auckland. Ik vond het heel lief van ze dat ik ze mocht vergezellen en het was leuk ze te ontmoeten! Maria wilde graag een enge film kijken en zo kwamen we op ‘The Purge’. Samen met Kaity, Maria en Jamie heb ik die film gekeken en hij was gelukkig niet heel eng, meer spannend. Maar toch was het hilarisch om met die meiden een enge film te kijken, we leidden elkaar af en daardoor was de film ook wat minder eng, denk ik. Ook werd vandaag via Facebook bekend gemaakt dat de Erasmus Society een kerstmisbal gaat houden in Reed Hall. Ten eerste is Reed Hall een supermooie locatie, het lijkt wel een oud landhuis, op de campus! En ten tweede is het menu heerlijk. Het is al op 1 december, dus kan ik alvast lekker in de kerstsfeer komen waar ik zo van houd! Ik ben het soort persoon dat zelfs kerstmuziek kan luisteren in de zomer en er helemaal een warm gevoel van kan krijgen.

Zaterdagochtend aten Maria, Jamie en ik samen ontbijt. Oatmeal porridge met aardbeien en koffie. Damn, that is some good stuff! We leken wel een klein gezinnetje! Helemaal omdat we daarna samen ook nog eens boodschappen gingen doen. Helaas hadden we alle drie werk te doen voor onze studie, dus onze wegen scheidden daar. Alhoewel we tegen het einde van de middag met zijn drieën alweer samen in de keuken aan het ‘studeren’ waren onder het genot van een mok thee (mijn nieuwe power up-mug, thanks bro!). Deze avond kookte Maria voor ons. Jamie en Maria wilden graag curry eten. In principe vind ik curry heerlijk, zolang het maar niet te pittig is. Mijn mond stond in de fik, maar het was wel lekker! Zaterdagavond was een Hollands Uitzending Gemist avondje! De Kwis is deze week voor het eerst begonnen, met mijn favoriete cabaret duo Van der Laan & Woe. Daarna was het weer tijd voor een spannende aflevering van Overspel (Fedja met een beginnende baard, oelala!). Zondag is schoonmaakdag. Onze keuken is heel erg aan een schoonmaakbeurt toe, dus dat gebeurt zondagochtend. Maar niet zonder onszelf daarna rijkelijk te belonen met een lekkere lunch. Met mijn NaNoWriMo novel gaat het trouwens ook best goed. Ook al gaat het nog niet echt ergens over, het voelt wel goed om te schrijven en zolang je dat doel van 50,000 woorden maar haalt!

Zondagochtend, negen uur sharp, waren ik, Jamie, Maria en Roberto in de keuken te vinden. Een uur lang hebben we hard geschrobd en schoongemaakt en zag onze keuken en hal er weer brandschoon uit! Ook vonden we tussen de bank nog een briefje van tien pond, maar van wie die is, is een raadsel. Daar moeten we maar wat leuks van kopen. Daarna beloonden we onszelf met een heerlijke brunch. Thee, met bagels, bacon, scrambled eggs en hashed browns, simply delightful! Helaas was het daarna weer hard aan de studie. Alhoewel, ik vond nog prima de tijd om nog even een uurtje met moeders te kunnen skypen! Het is fijn om te merken dat ondanks ik ver weg zit, we toch nog heel fijn kunnen praten en ik al mijn verhalen bij haar kwijt kan! Tijdens dit gesprek kreeg ik een Snapchat van Maria waarin ze liet zien dat ze haar chocoladeletter al helemaal op had gegeten. Hoe toevallig! Ja, al dat lekkers valt hier prima in de smaak! ’s Avonds een maaltje gekookt om alle ‘oude’ groentes van de week op te maken, zodat we er komende week weer fris en fruitig tegenaan kunnen! Zondagavond was het tijd voor een Skype-gesprek met Gelise en Deb die ik al in tijden niet gesproken had! Good times! Ik kan gewoon niet geloven dat het al goed en wel november is. Te tijd vliegt hier echt. Ik wil nog zo veel doen, maar moet tegelijkertijd ook nog zo veel voor mijn studie doen. Dat wordt alles goed plannen! Ook merk je dat het november is geworden aan het weer en het feit dat er opeens allemaal kerstreclames op televisie komen. Ach, mij hoor je niet klagen!

Maandag begon de universiteit weer. Om twee uur was er een screening voor Theatrical Cultures die heel interessant, maar tegelijkertijd best wel disturbing was. Het betrof verschillende scènes uit toneelstukken die we tot nu toe hebben behandeld, maar waarin de vrouwenrollen door jonge jongens worden gespeeld. Dit was een gewoonte in die tijd (in de 17e eeuw). Jonge jongens namen de rollen van vrouwen op zich en werden door volwassen mannen opgeleid. Ze werden op het podium neergezet als een seksueel object voor zowel mannelijk als vrouwelijk publiek. Ik krijg daar eerlijk gezegd een beetje een verschrikkelijk gevoel bij. Omdat het een gewoonte was en het bij het beroep van acteur zijn hoorde, werd het goedgepraat. Ook waren deze jongens erg jong en moesten ze al erg zware onderwerpen acteren en zo ook hele seksuele onderwerpen. Tegenwoordig zouden we ontzettend fronzen als we over dit soort taferelen zouden horen. Het leuke is wel dat dit soort onderwerpen worden goedgekeurd om over te schrijven voor essays, dus daar kan ik mijn geluk mee op! ’s Avonds samen met Jamie gekookt en met Jamie, Maria en Kaity een studiegroepje gevormd, want tja, dat moet ook gebeuren. En dan kun je het maar beter gezellig maken! Daarna zijn we met zijn allen naar de gym geweest, hahaha!

‘Remember, remember, the fifth of November…’. Het was dinsdag Guy Fawkes Day. Ik ben niet helemaal op de hoogte van wat het betekent, maar ik weet wel dat het te maken heeft met een samenzwering en dat ze het parlement probeerden op te blazen door middel van buskruit en vaten. Die avond vertrokken we met de bus naar Otter St Mary’s, een klein plaatsje waar ieder jaar Guy Fawkes wordt gevierd door middel van Tar Barrels. Dit betekent dat mensen vaten met teer in de brand steken en deze op hun rug nemen, ermee rondrennen en ze overhevelen naar andere mensen, totdat het vat dooft. Dit gebeurt door de gehele stad en zelfs kleine kinderen rennen met deze vaten rond. Bekijk de foto’s en video’s maar om een beetje een beeld te krijgen, of: Google is je beste vriend. Deze mensen rennen door de straten, terwijl deze volgestouwd zijn met mensen die komen kijken. Je wordt dus keihard aan de kant geduwd als er iemand met een vat aankomt. Ik kan me niet voorstellen dat dit legaal is en er nog nooit iemand gewond is geraakt. Het is zo gevaarlijk! Ik kreeg er wel een adrenaline kick van! Vervolgens liepen we verder en was er verderop ook een kermis met daarachter een groot kampvuur. Het leek een beetje op een Paasvuur zoals we dat in Nederland kennen. Heerlijk warm en ik kreeg helemaal zin om zelf ook een kampvuur te maken. Maar dan kleiner natuurlijk, om marshmallows boven te roosteren. Op de terugweg waren we allemaal erg moe, maar gelukkig werden we dichtbij huis afgezet. Toen we terugliepen luisterde ik aandachtig naar iets wat Jamie aan het vertellen was en ik was moe, tot Roberto me keihard liet schrikken! Wacht maar, mannetje!

Woensdag heb ik bijna de hele dag binnen de universiteit doorgebracht. Het rottige is, ik had mijn laptop bij me, maar je hebt toch een plek nodig om te zitten en je laptop op te laden, mocht dit nodig zijn. De bibliotheek en het Forum (de algemene hal) zijn altijd zo druk dat er nooit een plek is. Ik vond wel ergens een plekje in een ander gebouw, maar het was niet de meest ideale situatie. De studieplekken zijn gewoon te gering in vergelijking met het aantal studenten. Die middag rond half vier ging ik samen met Roberto, Jamie, Maria, Charlotte en haar flatgenootje naar Tea on the Green voor een Afternoon Tea (verslavingsgevaar!). Die scones zijn gewoon zo verdomde lekker. Het is maar goed dat ze daar geen draadloze verbinding hebben, anders zou ik daar hele dagen zitten. Het was een welkome studieonderbreking en heel erg gezellig! Ook kreeg ik vandaag een langverwacht mailtje dat ik bijna niet durfde te openen: ik heb een stageplek volgend semester bij Ximon! Ik was door het dolle heen! Nu alleen nog zorgen dat ik de vakken hier nog daadwerkelijk afrond met een voldoende, zodat het niet allemaal voor niets is geweest.

Donderdag was het weer tijd voor een workshop over het schrijven van essays. Ditmaal met het onderwerp: het vermijden van lange zinnen. Ja, daar heb ik nog wel eens last van. Echt, die vrouw is geniaal. Ze smijt met metaforen om te zorgen dat haar ‘pure water of knowledge’ bij je blijft hangen. Zo vergelijkt ze lange, dure woorden met juwelen (daar moet je niet te veel mee strooien, ze horen uniek te zijn!). Het mooiste was nog dit: wat je volgens haar eigenlijk met je essay wilt zeggen is:

I AM AWESOME! (don’t listen to those guys) Here are some other, less awesome people who support my awesome points. Let me remind you, I am awesome.

Echter, wees hierin wel subtiel, je wilt natuurlijk bescheiden blijven. Ook beloont ze mensen met koekjes. Om 7.30 begon de voorstelling Twelfth Night in het Northcott Theatre (ze hebben hier gewoon een theater op de campus!), een bewerking van het bekende toneelstuk van Shakespeare (wat ik alleen kende omdat ik She’s The Man heb gezien, de film is losjes op het toneelstuk gebaseerd). De uitvoering die ik vanavond heb mogen aanschouwen was… apart. Ja, dat is het juiste woord. Het bevatte veel muziek, mensen die klittenbandmutsjes droegen waar mensen dan balletjes naar gooiden, bier, tequila shots en pizza voor het publiek, een man in gele hoge sokken en een gouden onderbroekje die een brief vrijwel seksueel aanrandde. Ja, apart is zeker het juiste woord. Maar zeker vermakelijk. Ook was het fijn dat het zo laagdrempelig was, zodat ik het verhaal kon volgen. Plus, we kregen allemaal twee pond terug, omdat we te veel voor ons kaartje hadden betaald. Hé, is toch weer Ben & Jerry’s in de aanbieding of twee items bij Poundland. Studentenbudget, hahaha!