The British life

Op donderdagen heb ik screenings voor het vak ‘Shots in the Dark’. Ditmaal waren het vier korte zwart-wit films, zelfs eentje met Charlie Chaplin, die ik erg vermakelijk vond! Hoe verder de weken vorderen, hoe recenter de films worden. Rond vijf uur was dat afgelopen, dus besloot ik in The Ram (de studentenpub) een hapje te gaan eten. Very tasty! Om zes uur had ik dan voor het eerst ballet. Het is wel even wennen, omdat ze het moeten doen met de middelen die ze hebben, wat betekent: een stoel als barre. Voordeel: het is wel beter voor je balans, omdat je leert op je eigen kracht te werken! Het laatste half uur deden we pointe, oftewel spitzen! Het ging nog best aardig, ondanks het feit dat ik vergeten was mijn teennagels te knippen.

Vrijdag was een lange dag. Eerst had ik seminar voor ‘Theatrical Cultures’, waarbij ik nu al kan zeggen dat ik het vak en de docente erg leerzaam vind! Ik mocht een lijk spelen, waarvoor ik zelfs op een stoel moest gaan staan, oh my! Hierna moest ik snel naar een ander gebouw rennen voor mijn seminar ‘Shots in the Dark. Ook kan ik met trots zeggen dat ik deze dag voor het eerst de was heb gedaan en dat deze helemaal geslaagd is. Ik was nogal trots op mezelf, heerlijk, dat euforische gevoel, hahaha! Iedere vrijdagavond is het ‘Rameoke’ in The Ram. Sommigen zullen het filmpje misschien al zijn tegengekomen op Facebook. Jawel, karaoke mensen! Niet één keer, maar zo’n vijf keer en zeker voor herhaling vatbaar. Zo leerden we deze avond dat Hermella en Roberto uitzonderlijk goed kunnen zingen en dat Crabbie’s Ginger Beer heerlijk is (ondanks het feit dat de merknaam een beetje ongelukkig gekozen is). Die avond ben ik in aanraking gekomen met Vines. Filmpjes van zes seconden waarin mensen belachelijke dingen filmen en op internet zetten.

Zaterdag was eigenlijk het plan om de stad Exeter eindelijk eens te gaan verkennen, maar niemand had echt zin en het regende de hele dag. Ik heb het meeste van de dag in ‘Tamburlaine The Great’ gelezen, omdat het een moeilijk en nogal lang toneelstuk is. Tegen de avond verkasten we weer richting de televisieruimte voor een filmavond. We begonnen met het kijken van ‘Hansel & Grettel: Witch Hunters’. Ik had niet verwacht dat deze zo… ahum… expliciet zou zijn? Het verhaal van Hans en Grietje zal nooit meer hetzelfde zijn. Ook hebben we ‘Now You See Me’ gekeken. Niet de spannende plottwist die ik had verwacht waar iedereen het over had, maar zeker een aanrader! I love me some magician movies!

Op zondag gingen Roberto, Jamie, Charlotte en ik richting Sainsbury’s om boodschappen te doen, aangezien onze planken in de (koel)kast aardig leeg begonnen te raken. We gingen naar de vestiging in the Guildhall Shopping Mall en daar waren op het plein allerlei kraampjes, vooral met eten. Ik heb uiteindelijk voor een burrito met kip gekozen! Ik hoefde minder te betalen, omdat hij nog maar weinig stukjes kip over had, erg aardig. Deze Sainsbury’s was trouwens wel iets verder lopen vanaf The Printworks, waar ik na onze boodschappen een beetje spijt van kreeg, aangezien de boodschappen nogal veel en zwaar waren. Die avond heeft Roberto heerlijk gekookt! Rijst met kip en salade! Vandaag ook weer even via Skype met mijn ouders en ditmaal ook mijn zus gesproken. Tijdens dat gesprek sloeg de klok bij ons thuis zes uur en voor wie nog nooit bij mij thuis is geweest; wij hebben een nogal indringend slaande klok. Heel gek, maar ik ben zo gewend geraakt aan dat geluid dat ik het oprecht mis!

Maandag was de dag om mijn leeswerk een beetje bij te werken. Samen met Jamie nog even naar de winkel geweest. Ze had die avond een bijeenkomst van de Wine Society, waarvoor ze een jurk aan moest, en daar horen natuurlijk ook nette schoenen bij!

Dinsdag en woensdag had ik beide avonden dansles. Dinsdag Limbering, dus rekken en strekken, en woensdag tapdance. Dinsdag kwam het met bakken uit de lucht en kwam ik als een verzopen kat thuis. Echter, ik had wel mijn paraplu meegenomen. Woensdag was deze nog nat, dus vergat ik hem mee te nemen. En ja hoor, het regende weer toen ik op weg ging naar huis. Gelukkig was het bij The Printworks lekker warm en had Jamie alvast ons avondeten klaargemaakt. Ach, Engeland en regen, het hoort nou eenmaal bij elkaar. Die avond maakte ik voor het eerst kennis met ‘Doctor Who’. Ik moet zeggen dat ik twee compleet verschillende afleveringen en twee compleet verschillende Doctors heb gezien en ik er toch door gegrepen ben. Misschien wordt het wel mijn nieuwe verslaving! Ook hebben Roberto en Hermella bananabread gebakken en it was good! Verder zijn mijn vakken door de UvA goedgekeurd, dus dat is weer een zorg minder. Morgen is zowel mijn flatgenootje Jamie als mijn broer jarig, dus dat wordt sowieso een taartje eten, hahaha!

Oh ja! Een dezer dagen kregen alle bewoners van The Printworks een boze mail van de manager over het feit dat sommigen zich niet kunnen gedragen. Het gaat dan vooral om het feit dat mensen lawaai maken en rotzooi achterlaten. Dit eerste is me niet echt opgevallen (ik woon vlak naast een club en onze flat is absoluut niet geluiddicht), maar de rotzooi is me wel opgevallen. Er zijn speciaal aangewezen plekken waar je afval kwijt kunt en mensen vertikken het nog steeds om het netjes achter te laten. Hoe moeilijk kan het zijn?